نویسنده:
ابن فهد حلی

قرآن، خود یکی از اقسام «ذکر» است و می‌تواند در هر فایده‌ای که ذکر و دعا دارند قائم مقام آن دو گردد: تحریک، تشویق، جلب منافع و دفع ضررها که در آینده نزدیک این را خواهی دید.

منظور از «ریا» -که همان شرک خفی است - آن است که انسان کارهایی را که ظاهرش اطاعت پروردگار است، انجام بدهد ولی هدفش تقرب به او نباشد بلکه مقصود، ایجاد منزلت در قلوب خلق خدا باشد تا او را احترام کنند و نیازهایش را بر طرف سازند.