ذکر یعنی یاد خدا، کاری که سالک جز آن کاری ندارد. در روایت است که مقصود از زیاد یاد خدا بودن زیاد سبحان الله و لااله الا الله گفتن نیست، بلکه مقصود به یاد حق تعالی بودن در همه حال و به خصوص هنگام وسوسه‌ها است. ذکر اگر بر زبان جاری شود، ورد نامیده می‌شود که اگر همراه با توجه قلبی باشد مطلوب است.