وفا یعنی سالک از آنچه به عنوان مسلمان، مؤمن یا سالک توبه کرده است، برای همیشه دوری کند و هرگز به آن برنگردد و هر چه را عهد کرده به‌جا آورد، از انجامش دریغ نورزد و به وعده‌های خود به استاد و راهنمای سفر وفادار باشد و تخلّف نورزد.
آدم اولیا علی مرتضی علیه السلام فرمود:
«إذا أَتی علی یومٌ لا ازداد فیه عمَلا یقَرِّبُنی إلی الله فلا بُورِک لی فی طلوع شمسِ ذلک الیوم» (شرح نهج‌البلاغه ابن ابی‌الحدید، ج۲۰، ص۲۵۳)؛
«هر روز که به خدا نزدیک‌تر نشوم، طلوع خورشید آن روز بر من مبارک مباد».
شرایط لازم سلوک: ترک عادات، عزم، رفق و مدارا، وفا، ثبات، مراقبه، محاسبه، مؤاخذه، مسارعت، ارادت، ادب، نیت، صمت، جوع، خلوت، سهر، دوام طهارت، خاکساری، ترک لذات، کتمان سرّ، استاد، ورد، نفی خواطر، ذکر، فکر.