دعای افتتاح

سید بن طاووس در اقبال در ضمن اعمالی که برای هر شب ماه مبارک رمضان وارد شده، دعای ذیل را ـ که به دعای افتتاح (به نظر مى رسد نامگذارى اين دعا به «افتتاح» از كلمات آغازين اين دعا گرفته شده كه آمده است: اللّهم انّى افتتح الثّناء بحمدك) معروف است ـ از ابوجعفر، محمد بن عثمان بن سعید عمری، دومین نائب خاص امام زمان عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف، نقل می‌نماید

مرحوم علامه مجلسی نیز در زاد المعاد این دعا را نقل نموده و در سند دعا می‌افزاید که حضرت صاحب الأمر به شيعيان نوشتند:

أَنَّهُ كَتَبَ لِشِيعَتِهِ أَنْ يَقْرَءُوا فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ لَيَالِي رَمَضَانَ هَذَا الدُّعَاءَ، فَإِنَّ الْمَلَائِكَةَ تَسْمَعُ دُعَاءَ هَذَا الشَّهْرِ وَ تَسْتَغْفِرُ لِصَاحِبِه‌

«در هر شب از ماه مبارك رمضان اين دعا را بخوانيد كه دعاى اين ماه را فرشتگان مى شنوند و براى صاحبش استغفار مى‌كنند» (و زاد المعاد، صفحه ۸۷)

متن دعای افتتاح

خدايا،من با سپاس تو ستايش را آغاز مى‌كنم و تويى كه با كرمت به‌ سوى درستى توجّه دهى،و يقين دارم كه در جاى عفو و رحمت مهربان‌ترين مهربانانى. و در جايگاه مجازات و انتقام،سخت‌ترين كيفركننده‌اى،و در موضع بزرگ‌منشى‌ و عظمت بزرگ‌ترين جبّارى،خدايا در خواندنت،و در درخواست از حضرتت به من اذن دادى،پس اى شنوا بشنو ستودنم را، و اى مهربان اجابت كن دعايم را،و اى آمرزنده بيامرز لغزشم را،اى خداى من چه بسيار سختيهاى كه گره گشودى،و اندوهها كه برطرف كردى،و لغزشها كه آمرزيدى،و رحمت كه گستردى،و زنجير بلا كه باز كردى،

سپاس‌ خداى را كه همسر و فرزندى برنگرفته،و در فرمانروايى شريكى برايش نيست،و سرپرستى از روى‌ ناتوانى نداشته است،و او را بزرگ شمار بسيار بزرگ،

سپاس خداى را با همه ستودنيهايش،بر تمام نعمتهايش،

سپاس خداى را كه در فرمانروايى رقيبى ندارد،و براى او در كارش نزاع‌كننده‌اى نيست،

سپاس خداى را كه در آفرينش‌ شريكى ندارد،و در بزرگى شبيهى براى او نيست.

سپاس خداى را كه فرمان و سپاسش در آفريدگان جارى است‌ و بزرگوارى‌اش با كرمش آشكار است،و دست لطفش به سخاوت گشوده،خدايى گنجينه‌هايش نقصان نپذيرد،و بخشش بسيارش جز جود و كرم بر او نيفزايد،همانا او عزيز و بسيار بخشنده است،

خدايا اندك از بسيار از تو درخواست مى‌كنم، با نياز شديدى كه مرا به آن است،و بى‌نيازى تو از ان ديرينه است،و آن اندك نزد من بسيار است،و براى تو هموار و آسان،

خدايا بخششت از گناهم،و گذشتت از خطايم،و چشم‌پوشى‌ات از تجاوزم،و پرده‌افكنى‌ات‌ بر كردار زشتم،و بردبارى‌ات از فراوانى جرمم از آنچه كه از خطا و گناه عمدى‌ام بود مرا به طمع انداخت،كه از درگاهت چيزى را كه شايسته آن از سوى تو نيستم درخواست كنم،آنچه كه از رحمتت نصيبم نمودى‌ و از قدرتت نشانم دادى،و از اجابتت به من شناساندى،پس بر آن شدم كه با اطمينان بخوانمت،و با انس و ميل بدون ترس‌ و هراس از تو درخواست مى‌كنم،و در انچه به خاطر آن قصد پيشگاه تو نمودم از تو ناز جويم،اگر برآورده شدن حاجتم تأخير افتاد،از روى‌ نادانى بر تو عتاب ورزيدم،با آنكه شايد به تأخير افتادن روا شدن حاجتم برايم بهتر باشد،چه تو به سرانجام امور آگاهى،پس هيچ‌ مولاى كريمى را بر بنده پستى،شكيباتر از تو بر خود نديدم،

اى پروردگار من،تو مرا مى‌خوانى،و من از تو روى مى‌گردانم، و با من دوستى مى‌ورزى و من با تو دشمنى مى‌كنم،به من محبّت مى‌نماى و از تو نمى‌پذيرم،گويا مرا بر تو منّت است،

و با همه اينها چيزى تو را باز نمى‌دارد از رحمت و احسان بر من،و تفضّل به جود و كرمت بر اين بنده، بر بنده نادانت رحم كن،و با فزونى احسانت بر او جود آور،زيرا تو بخشنده كريمى،

سپاس خداى را خداى مالك سلطنت،روان‌كننده كشتى،تسخيركننده بادها،شكافنده سپيده،حكمفرماى روز جزاء پروردگار جهانيان.

سپاس خداى را بر بردبارى‌اش پس از دانشش به نافرمانى بنده،

و سپاس خداى را بر عفوش پس از قدرتش بر عقاب،

و سپاس خداى را بر طول بردبارى‌اش در وقت خشم،و حال آنكه او بر آنچه بخواهد تواناست.

سپاس خداى را كه آفريننده آفريدگان‌ گسترنده روزى،شكافنده سپيده،داراى عظمت و بزرگوارى و احسان و نعمت‌بخشى است‌ خدايى كه از ديدگان دور است پس ديده نمى‌شود،و به جانها نزديك است پس شاهد گفتگوهاى پنهان است،

فرخنده و برتر است.

سپاس خداى را كه ستيزه‌جويى‌ ندارد تا با او برابرى نمايد،و شبيهى ندارد كه هم شكل او باشد،و پشتيبانى ندارد كه او را يارى كند،با عزّتش همه عزيزان را مقهور ساخته‌ و در برابر عظمتش بزرگان فروتن گشته‌اند،پس با قدرتش به هرچه خواهد رسد،

سپاس خداى را كه اجابتم مى‌كند آنگاه كه‌ صدايش مى‌زنم،و هر زشتى را بر من مى‌پوشاند و من از او نافرمانى مى‌كنم،و او نعمتش را بر من بزرگ مى‌گرداند،پس من او را شكر نمى‌كنم،چه بسيار موهبتهاى گوارايى كه به من عطا فرمود،و حوادث وحشتناكى كه مرا از آسيب آنها كفايت نمود،و چه بسيار خرّمى دلنشينى كه به من نماياند، او را سپاس‌گويان ستايش مى‌كنم،و تسبيح‌گويان ياديش مى‌كنم،

سپاس خداى را كه پرده‌اش دريده نگردد،و در رحمتش بسته نشود، و پرسنده‌اش ردّ نگردد،و آرزومندش نوميد نشود.

سپاس خداى را كه هراسندگان را ايمنى بخشد،و شايستگان را نجات دهد،و ناتوان شمردگان را به رفعت رساند،و متكبّران را به خاك اندازد و پادشاهانى را نابود نمايد، و ديگران را جانشين آنان سازد،

سپاس خداى را كه درهم شكننده گردنكشان،نابودكننده ستمكاران،دريابنده گريختگان،كيفردهنده‌ ستمگران،فريادرس دادجويان،حاجت‌بخش خواهندگان،تكيه‌گاه مؤمنان است.

سپاس خداى‌ را كه از خشيتش آسمان و ساكنانش غرّش كنند،و زمين و آباد كنندگانش بلرزند،و درياها و هركه در اعماقش شناور است موج زنند.

سپاس خداى را كه ما را به شناخت خويش هدايت فرمود و اگر خدا ما را هدايت نكرده بود هرگز هدايت نمى‌شديم‌ ،

سپاس خداى را كه مى‌آفريند و خود آفريده نشده،و روزى مى‌دهد،و خود روزى داده نمى‌شود و مى‌خوراند و خود خورانده نمى‌شود و زنده‌ها را مى‌ميراند،و مردگان را زنده مى‌كند،و اوست زنده‌اى كه هرگز نمى‌ميرد،خير تنها به دست اوست،و او بر هر چيز تواناست.

خدايا درود فرست بر محمّد بنده و فرستاده‌ات و امين و يار صميمى و محبوب،و برگزيده‌ات‌ و حافظ راز و رساننده پيامهايت،درودى برترين و بهترين و زيباترين‌ و كامل‌ترين و پاكيزه‌ترين و پر نماترين و دلپسندترين و پاك‌ترين و بلندترين و بيشترين درودى كه فرستادى و بركت دادى و ترحم نمودى‌ و مهر ورزيدى،و سلام دادى بر يكى از بندگان و پيامبران و رسولان و برگزيدگان و اهل‌ كرامت از خلقت.

خدايا درود فرست بر على امير المؤمنان،و جانشين‌ فرستاده پروردگار جهانيان ، بنده و وليّت و برادر رسولت،و حجّتت بر بندگان،و نشانه بزرگ‌ترت،و خبر عظيم،

و درود فرست بر صديقه طاهره فاطمه زهرا سرور زنان‌ جهانيان،

و درود فرست بر دو فرزندزاده پيامبر رحمت،و دو پيشواى هدايت،حسن و حسين،دو سرور جوانان اهل بهشت،

و درود فرست بر امامان مسلمانان،على بن الحسين و محمّد بن على،و جعفر بن محمّد،و موسى بن جعفر و على بن موسى و محمّد بن على و على بن محمّد،و حسن‌ بن على،و يادگار شايسته هدايتگر حضرت مهدى،حجّتهاى تو بر بندگان،و امينهاى تو در سرزمينهايت‌ درودى بسيار و هميشگى.

خدايا درود فرست بر ولى امرت،آن قائم آرزو شده،و دادگستر مورد انتظار، واو را در حمايت فرشتگان مقرّبت قرار ده،و به روح القدس تأييدش كن اى پروردگار جهانيان.خدايا او را دعوت‌كننده به كتابت،و قيام‌كننده به آئينت قرار ده،او را جانشين خود روى زمين گردان،چنان‌كه پاكان پيش از او را جانشين خويش‌ قرار دادى،دينى را كه برايش پسنديده‌اى به دست او پابرجا بدار،و ترسش را به امنيت بازگردان،تا با اخلاص كامل‌ تو را بپرستد.

خدايا عزيزش بدار،و به ديگران توسط او عزّت بده و يارى‌اش كن.و به ديگران از سوى او يارى ده يارى‌اش ده‌ يارى پيروزمندانه و بر پيروزيش با پيروزى آسان،و از پيش خود براى او سلطنتى پيروزى آفرين قرار ده.خدايا به وسيله او دينت و روش‌ پيامبرت را آشكار كن،تا چيزى از حق،از ترس احدى از مردم پنهان نماند.

خدايا به سوى تو مشتاقيم‌ براى يافتن دولت كريمه‌اى كه اسلام و اهلش را به آن عزيز گردانى،و نفاق و اهلش را به وسيله آن خوار سازى، و ما را در آن دولت از دعوت‌كنندگان به سوى طاعتت،و رهبران به سوى راهت قرار دهى،و كرامت دنيا و آخرت را از بركت آن‌ روزيمان فرمايى.

خدايا آنچه از حق به ما شناساندى تاب تحملش را نيز عنايت كن،و آنچه را دررسيدن به آن كوتاهى كرديم،ما را به آن برسان، و ما را به حقيقت آنچه كه در آن اختلاف افتاده از حق به اذن خود راهنمايى فرما،

خدايا پريشانى‌ ما را به يارى او جمع كن،و پراكندگى ما را به او وحدت بخش،و گسيختگى ما را با او پيوند ده،و اندك ما را به او زياد فرما،و ذلّت ما را به او عزّت ده‌ و تنگدستى ما را به او توانگرى بخش،و بدهى ما را از بركت او ادا كن،و فقر ما را به مدد او جبران فرما،و جدايى و دودستگى ما را به او برطرف كن،و دشوارى كار ما را به او آسان گردان،و رورى ما را به ديدار او سپيد كن،و اسيران ما را به يارى او آزاد گردان،و درخواستهاى ما را به لطف او برآور،و وعده‌هاى ما را به ظهور او تحقق بخش‌ و دعايمان را به كمك او اجابت كن،و خواسته‌هايمان را به حق او عطا فرما،و ما را به يارى او به آروزهاى دنيا و آخرتمان برسان،و لطف به او بالاتر از آرزويمان‌ به ما اعطا كن،اى بهترين خواسته‌شدگان،و گشاده‌دست‌ترين بخشندگان،سينه‌هاى ما را به او شفا بخش،و كينه دلهايمان را به او برطرف‌ كن،و ما را به مدد او به حقيقت آنچه كه در آن اختلاف افتاده از حق به اذن خود راهنمايى فرما،همانا تو هركه را بخواهى به راه راست‌ هدايت مى‌كنى،و به وسيله او ما را بر دشمنان خود و دشمنان خويش يارى ده،اى معبود حق آمين.

خدايا از نبود پيامبران‌ كه درودهاى تو بر او و خاندانش و از ناپيدايى مولايمان،و بسيارى دشمنانمان و كمى‌ نفراتمان،و سختى فتنه‌ها به سويمان،و از جريان زمان بر زيانمان به درگاه تو شكوه مى‌آوريم،بر محمّد و خاندانش درود فرست‌ و ما را در برابر اين همه يارى فرما به گشايشى از جانب خويش كه زود برسانى،و بدحالى كه برطرف كنى،و پيروزى با عزّت برايمان قرار دهى،و سلطنت حقى كه‌ آشكارش فرمايى،و به رحمتى كه از سويت ما را فرا گيرد،و به سلامتى كاملى كه از جانبت ما را بپوشاند،اى مهربان‌ترين مهربانان.