پيچ زلف در اصطلاح عرفانی به معنای تضاد ظاهری اسماء و صفات الهی در مقام ظهور که بر اعتدال قامت حضرت الوهیت اشاره دارد، و همچنین به معنای طريق طلب است.
(سیر و سلوک (طرحی نو در عرفان عملی شیعی))