از جمله فعالیت‌هاى پروفسور عبدالجواد فلاطورى، تأسیس مركز آكادمى كلن در سال ۱۳۵۶ بود كه دست به اصلاح كتاب‌هاى درسى مدارس آلمان زد، و نواقص و كاستى‌هاى كتاب‌هاى درسى را در زمینه‌هاى اسلام و تاریخ اسلام اصلاح كرد و در این ارتباط شش كتاب تألیف شد كه به عنوان مرجعى براى نویسندگان كتاب‌هاى درسى آلمان و دیگر كشورهاى اروپا مطرح شد و خود اروپایى‌ها براساس اقدامات و تألیفات استاد فلاطورى، مطالب كتاب‌هاى درسى خود را اصلاح و بازنویسى كردند.
توضیح:
انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در تاریخ یکشنبه ۳۱ تیر ماه ۱۳۸۶ مراسم بزرگداشتی برای زنده یاد پروفسور عبدالجواد فلاطوری برگزار کرد و به مناسبت همان مراسم متن ذیل را به عنوان زندگی‌نامه ایشان منتشر ساخت:
پروفسور عبدالجواد فلاطورى، از نوادگان آخوند ملا اسماعیل اصفهانى در ۹ دی ماه ۱۳۰۴ هـ . ش در اصفهان متولد شد. فلاطورى تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش فرا گرفت. سپس در دبیرستان فنی آلمانی ـ ایرانی دیپلم گرفت. علاوه بر آن، به كسب معارف اسلامى همت گماشت و زبان عربی، ادبیات، حقوق اسلامی، تاریخ اسلامی، منطق و فلسفه آموخت. در شهرهاى اصفهان، تهران و مشهد محضر استادانى چون محمدعلى شاه‌آبادى، آیت‌الله محمدتقى آملى، آیةالله خوانسارى، محمدرضا كلباسى، آیةالله هادى كدكنى نیشابورى و میرزا مهدی آشتیانی را درک کرد. در سال‌هاى ۱۳۲۸ و ۱۳۲۹ كتاب «جواهر» را با آیةالله محمدرضا كلباسى مباحثه كرد و از محضر وى به اخذ روایت و درجه اجتهاد نائل آمد. فلاطورى بعد به دانشکده فلسفه و الهیات دانشگاه تهران رفت و در رشته فلسفه و الهیات به تحصیل پرداخت و لیسانس فلسفه گرفت. پایان نامه او ترجمه کتاب «المشاعر» ملاصدرا بود.
در ۱۳۳۳ هـ .ش براى تحصیل به آلمان رفت و در رشته فلسفه تحصیلات خود را دنبال کرد و موفق به اخذ دانشنامه دکتری شد. رساله دکتری او با عنوان «تفسیر اخلاق کانت در پرتو احترام» بود. فلاطوری در کنار تحصیل در دانشگاه هامبورگ به تدریس زبان و ادبیات فارسی و فلسفه اسلامی نیز مشغول بود. همچنین در کنار تحصیل در فلسفه به عنوان رشته اصلی، به تحصیل روانشناسی به عنوان رشته فرعی در آلمان همت گمارد. مدتی نیز علوم تربیتى، جامعه شناسی، شرق شناسی، فلسفه حقوق و علوم مقایسه‌ای الهیات خواند. در همین ایام زبان‌هاى لاتین و یونانى را نیز فراگرفت. سپس به کلن آمد و با حمایت پروفسور گرف و دکتر ولفگانگ، رئیس دانشگاه کلن، کتابخانه‌ای برای تحقیق در شیعه شناسی تأسیس کرد که از شهرت بین المللی برخوردار شد. بعدها در دانشکده فلسفه دانشگاه کلن در رشته اسلام‌شناسی پیرامون موضوع تغییر جریان فلسفه یونانی از طریق تفکرات اسلامى به تحقیق پرداخت و رساله‌ای در این باره نوشت و لقب پروفسور گرفت.
از جمله فعالیت‌هاى دكتر فلاطورى، تأسیس مركز آكادمى كلن در سال ۱۳۵۶ بود كه دست به اصلاح كتاب‌هاى درسى مدارس آلمان زد، و نواقص و كاستى‌هاى كتاب‌هاى درسى را در زمینه‌هاى اسلام و تاریخ اسلام اصلاح كرد و در این ارتباط شش كتاب تألیف شد كه به عنوان مرجعى براى نویسندگان كتاب‌هاى درسى آلمان و دیگر كشورهاى اروپا از قبیل فنلاند، فرانسه، پرتغال و اسپانیا مطرح شد و خود اروپایى‌ها براساس اقدامات و تألیفات استاد فلاطورى، مطالب كتاب‌هاى درسى خود را اصلاح و بازنویسى كردند. دكتر فلاطورى براى این كه مركز آكادمى كلن به عنوان یك نهاد علمى جزء دانشگاه قرار بگیرد، آن را از شهر كلن به هامبورگ انتقال داد و از آن پس جزیى از دانشگاه هامبورگ شد. قصد وى این بود كه در این مركز آكادمى، دانشجوى علوم اسلامى تربیت كند و مدرك معتبر نیز بدهد. دكتر فلاطورى در آلمان به عنوان یك مرجع اسلامى و دانشمند فلسفه و علوم اسلامى مطرح بود. هر زمان كه مجلس اروپا در تجزیه و تحلیل و بیان مسایل اسلامى و تفاهم و همفكرى و گفت و گوى بین پیروان ادیان اسلام و مسیحیت و یهودیت دچار مشكل مى‌شدند، به وى مراجعه مى‌كردند و نظرخواهى و راهنمایى مى‌خواستند. وى براى ایجاد مباحثه، تفاهم، همفكرى و همكارى بین پیروان ادیان مختلف تلاش مى‌كرد. وى در برپایى اجلاسى كه پیش از فوتش بین متفكران و اندیشمندان مسلمان، مسیحى و یهودى در یونان برگزار شد، مسئولیت داشت.
آثار متعددی از این استاد برجسته باقی مانده که از آن جمله می‌توان به ترجمه «تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامى» تألیف برتولد اشپولر اشاره کرد. همچنین دهها مقاله ارزشمند از او در نشریات گوناگون به چاپ رسیده است.
پروفسور فلاطورى در ۲۹ دى ماه ۱۳۷۵ هـ .ش در هامبورگ درگذشت.
انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به پاس سال‌ها خدمات علمی و فرهنگی وی، طی برگزاری مراسم بزرگداشتی در ۳۱ تیرماه ۱۳۸۶هـ . ش ایشان را به عنوان یکی از مفاخر ایران‌زمین معرفی کرد و لوح تقدیری به خانواده استاد اهدا نمود.