وی معاصر ابوسعید ابیالخیر است و از عارفانی است که سفرهای بسیار کرده و مشایخ فراوان دیده است. از میان آثار او تنها کشف المحجوب باقی مانده است. این اثر اعتبار ویژهای دارد و نخستین کتاب دایرةالمعارفی در تصوف و عرفان، به زبان فارسی است. هجویری این کتاب را در اواخر عمر خود و در لاهور پاکستان نگاشته است. وفات او در سال ۴۷۰ ق روی داده است.