ملاعبدالرزاق قاسانی یا کاشانی متوفی ۷۳۵ هجری قمری عارف و فیلسوف قرن هشتم است.
در میان محققان عرفان نظری در قرن هفتم، چهار نفر یعنی ابن‌عربی و قونوی و جندی و فرغانی نقش اساسی در کل عرفان نظری داشته‌اند، اما در قرن هشتم شاهد ظهور فیلسوفان عارف و عارفان فیلسوف هستیم که قدرت فلسفی آنها، موجب استحکام خاصی برای عرفان اسلامی شده است، از جمله این شخصیت‌ها عبدالرزاق کاشانی است. وی علاوه بر مقام نظری و فلسفی، صاحب کشف است و به گفته خودش پس از مجاهدات و ریاضات فراوان «وحدت شخصیه وجود» ابن‌عربی و حقانیت آن بر او منکشف شده است. [۱] و در همین موضوع بین او و معاصرش علاءالدوله سمنانی که از مخالفان وحدت وجود بود مکاتبات و مجادلاتی روی داد و کاشانی به اشکالات سمنانی در این موضوع که اساس عرفان نظری و پایة اعتقادات ابن‌عربی است، پاسخ گفت.
کاشانی آثار فراوان و مهمی دارد، تفسیر تأویلات که به ابن‌عربی نسبت می‌دهند، از آن اوست، شرح فصوص الحکم، اصطلاحات الصوفیة و شرح معروف او بر منازل السائرین مورد استفاده محققان است.
۱. عبدالرحمن جامی، نفحات الأنس، ص ۴۸۸.