علامه آیةالله حسینی طهرانی میفرمودند: خوب است كه سالكين براى حلّ مسائل مبهم و مواضع شكّ دستور «غسل و نماز استخاره» را به جاى آورند. اين دستور بسيار مجرّب بوده و آثار بسيار عجيبى از آن مشاهده شده است. و علاوه بر آنكه ضمانت دارد، روحيه توكّل و تفويض و تسليم را در نفس سالك متمكّن مىنمايد.
مرحوم آيةالله حاج سيّد عبدالكريم كشميرى (ره) استخارههاى بسيار عجيبى مىگرفتند، استخارههاى ايشان در نجف مشهور بود، و پس از اينكه استخاره مىگيرند جهت آن و آثارمطلوب و غير مطلوب مسأله را نيز كاملاً بيان مىكنند
اطّلاع و اشراف بر اينگونه جزئيّات براى استخارهكنندگانى كه از خوبان و اخيار هستند به دو طريق ممكن است حاصل گردد:
اوّل: در خصوص استخارههاى قرآنى به واسطه تناسبات و دلالات خفيّه در آيات قرآن نسبت به نيّت صاحب استخاره.
دوّم: در مطلق استخارات به واسطه طهارت نفس و صفاى باطن و الهامى كه به قلب استخارهكننده مىشود.
زمانى كه در قم مشغول تحصيل بودم يكى از أعلام استخارههاى بسيار دقيقى مىنمود و همينكه قرآن را باز مىكرد جواب صحيح و جزئيّات مطلب را بيان مىفرمود؛ يكى از آقايان مىگفت: من روزى پشت سر ايشان ايستادم تا ببينم هنگام استخاره چگونه اينقدر دقيق و صحيح مطلب را از آيه بيرون مىكشند، وقتى قرآن را باز كردند ديدم جوابى كه مىدهند هيچ ربطى به آن آيه ندارد، با تعجّب از ايشان سؤال كردم: آيهاى كه آمده بود با جواب شما هيچ تناسبى نداشت، سرّ اين مسأله چيست؟ ايشان خندهاى كرده و فرمود: من همين كه قرآن را باز مىكنم جواب صحيح و مسائل مربوط به آن به قلبم القاء مىشود!
استخارههاى مرحوم آيةالله كشميرى بسيار دقيق بود و خودشان مىفرمودند: اگر آن حال لازم موجود باشد خطا ندارد ولى گاهى آن حال نمىآيد. يكى از اقربا يكبار براى استخاره در امر طلاق به ايشان مراجعه نموده بود و ايشان استخاره كردند و فرمودند: خوب است. بعداً كسى خدمت ايشان عرض كرده بود كه اين استخاره براى طلاق بوده است. ايشان خيلى ناراحت شدند و خودشان به آن شخص زنگ زدند و فرمودند كه استخاره صحيح نيست و طلاق ندهيد، ولى آن شخص نپذيرفت و همسرش را طلاق داد.
علامه آیة الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی، امر استخاره را بسيار خطير ميدانستند و ميفرمودند: كشف حقيقت از اين طريق بسيار سخت است. و لذا شاگردان خود را به اين امر ترغيب نمىنمودند و مىفرمودند: خوب است كه سالكين براى حلّ مسائل مبهم و مواضع شكّ دستور «غسل و نماز استخاره» را به جاى آورند.
بدين صورت كه: به نيّت طلب خير از خداوند، ابتدا غسل نموده و سپس دو ركعت نماز بخوانند و مانند سجده شكر به سجده رفته و در حالى كه از حول و قوّه و اراده خود بيرون آمده و به فقر و عجز خود از ادراك مصلحت معترفند و امر خود را تماماً تسليم حضرت پروردگار نمودهاند و به رضاى او راضيند، صد بار بگويند: أستَخيرُ اللهَ بِرَحمَتِه. و در مرتبه صد و يكم بگويند: أستَخيرُ اللهَ بِرحمَتِه خِيَرَةً فى عافِيَةٍ. و پس از آن قلبشان به هر طرف متمايل شد به همان عمل كنند و اگر در ترديد باقى ماندند هرچه را گمان به خيربودن آن دارند انجام دهند كه اگر خير نباشد خداوند مانع از انجام آن شده و مسير امور را به شكل ديگرى رقم مىزند.
اين دستور بسيار مجرّب بوده و آثار بسيار عجيبى از آن مشاهده شده است. عمل به اين دستور علاوه بر آنكه ضمانت دارد، روحيه توكّل و تفويض و تسليم را در نفس سالك متمكّن نموده و او را در همه حال با خداوند متعال مرتبط مىنمايد.علاّمه والد ميفرمودند: حقيقت استخاره طلب خير از خداوند و شرط آن تسليم در برابر رضاى حضرت پروردگار است.
در خصوص استخاره با قرآن كريم نيز فهم معانى آيات و تناسب آن با جواب بسيار لطيف و ظريف است و مكرّر ديده شده كه بزرگان و اهل سلوك نيز در فهم آن به خطا رفتهاند. نمونهاى از همين باب را در استخاره يكى از رفقاى خود براى تشرّف به محضر مرحوم حضرت آقاى حدّاد در كتاب شريف روحمجرّد، ص۱۲۸ و ۱۲۹ نقل فرمودهاند