ابن فارض ، شاعر عشق است و قصیدههای او نیز چون غزل مشحون از مضامین و تعبیرات عاشقانه است و از آنجا كه عشق او - به خصوص در نظم السلوك - عشق الهى است، بسط دامنه معنا موجب مىشود كه دامنه سخن دراز شود.