تکذیب بی‌تصور از قبایح اخلاقیّه بشمار می‌آید
اگر خدای تبارک و تعالی از ما سؤال کند که شما که مثلاً «معنی وحدت وجود» را به حسب مسلک حکُما نمی‌دانستید و از عالِم آن علم و صاحب آن فنّ اخذ نکردید و تعلّم آن علم و مقدّمات آن را نکردید، برای چه کورکورانه آنها را تکفیر و توهین کردید، ما در محضر مقدّس حق چه جوابی داریم بدهیم؟
پیشِ عقل سلیم، همانطوری که تصدیق بی‌تصوّر، از اغلاط و قبایح اخلاقیّه بشمار می‌آید، تکذیب بی‌تصور نیز همینطور؛ بلکه حالش بدتر و قُبحش افزون است.
اگر خدای تبارک و تعالی از ما سؤال کند که شما که مثلاً «معنی وحدت وجود» را به حسب مسلک حکُما نمی‌دانستید و از عالِم آن علم و صاحب آن فنّ اخذ نکردید و تعلّم آن علم و مقدّمات آن را نکردید، برای چه کورکورانه آنها را تکفیر و توهین کردید، ما در محضر مقدّس حق چه جوابی داریم بدهیم؟
( شرح حدیث بیست و چهارم در کتاب «چهل حدیث حضرت امام خمینی»)