آيا خواندن عرفان نظري براي دانشجويان مفيد است؟
منبع: نسيم انديشه دفتر اول - صفحه ۱۱۶
وظيفه دانشجويان تأمين نيازهاي نظام اسلامي است. تأمين برخي از اين نيازها واجب عيني و برخي ديگر واجب كفايي است. از طرف ديگر، تحصيل در رشته‌هايي چون عرفان نظري نيز خواسته‌هاي دروني او را ارضا نمي‌كند.
دانشجويان بايد در كنار تحصيل رشته تخصصي خود، به يكسري مباحث اخلاقي توجه داشته باشند و آنها را مورد مطالعه قرار دهند. عقايد انسان بايد با مواعظ اخلاقي تقويت شود. دعاها، زيارتها، شعرهاي آموزنده و...، هريك به نوعي سودمند است و هركس بايد براي بهبود اخلاق خود در يكي از اين راهها گام بردارد.
براي مثال، بزرگاني چون مرحوم فيض كاشاني، صدر المتألهين شيرازي و حكيم سبزواري به خواندن غزلهاي حافظ اهتمام داشتند. انسان با غزل ، احساسي الهي مي‌يابد و شورش و تبهكاري را كنار مي‌گذارد. بعضي با شعر و غزل مأنوس هستند، بعضي با دعا و مناجات و بعضي با قرآن. البته همه مي‌توانند از دعا و قرآن استفاده كنند؛ اما آثار ديگر عمومي نيست. بايد ببينيد در اين سن، چه چيزي شما را بيشتر به سوي خدا پيش مي‌برد و همان را مغتنم بشماريد.
اين بزرگان خود را با گناه مسموم نكرده‌اند و بركات الهي در حيات و پس از آن شامل حال آنان شده است. مرحوم آقا علي حكيم در رساله «سبيل الرشاد في اثبات المعاد» درباره مرحوم «ابن بابويه» قمي [۱]مي‌نويسد:
«من جسد مرحوم ابن بابويه قمي را در ري مشاهده كردم كه پس از گذشت ساليان دراز، همچون انساني زنده، سالم و بي‌نقص باقي مانده بود.[۲]
۱. ابن بابويه يا مرحوم صدوق، صاحب كتاب من لا يحضره الفقيه است كه در شهر ري مدفون است و قبر پدر بزرگوارش هم در قم است. اين پدر خدمت حضرت امام عصر(عليه‌السلام) رسيد و خداوند به دعاي آن حضرت اين پسر را به او عطا فرمود (ر.ك: الفهرست (شيخ طوسي)، ص ۸۴).
۲. مجموعه مصنفات حكيم مؤسس آقا علي مدرس طهراني، ج ۲، ص ۹۸.