مست (اصطلاح عرفانی): سالک عاشق که از باده هستی، از خود بیخود شده است (سیر و سلوک (طرحی نو در عرفان عملی شیعی)). مست و شهيد:اهل جذبه را گويند(شرح مرادات حافظ).