اين ماه براى سالك إلى اللّه بسيار با ارزش است. يكى از شبهاى قدر در اين ماه مى‌باشد و كسى در آن متولد شده كه خداوند بواسطه او وعده پيروزى به تمامى دوستان، پيامبران و برگزيدگانش - از زمانى كه پدر ما حضرت آدم (على نبينا و آله و عليه السلام) در زمين ساكن شده - داده است. و وعده داده، بوسيله او، بعد از پر شدن زمين از ظلم و جور، آن را پر از قسط و عدل نمايد - كه در جاى خود بطور مفصل به آن خواهيم پرداخت. و از مقام آن همين بس كه ماه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بوده و حضرتش صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمودند:
«شعبان شهري، رحم اللّه من اعانني على شهري،شعبان ماه من است، خداوند كسى را كه مرا در ماهم يارى كند، بيامرزد».
كسى كه از اين دعوت بزرگ آگاه شود، بايد بكوشد كه از دعوت شدگان اين دعوت گردد. اين جانشين و برادر او امير المؤمنين عليه السّلام است كه مى‌فرمايد:
«ما فاتني صوم شعبان مذ سمعت منادي رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ينادي في شعبان، فلن يفوتني ايام حياتي ان شاء اللّه،از زمانى كه نداى منادى رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را كه براى روزه اين ماه ندا مى‌كرد شنيدم، هيچگاه روزه اين ماه را از دست نداده و در تمام عمرم آن را از دست نخواهم داد، اگر خدا بخواهد.»
اين درباره روزه اين ماه بود، و مى‌توان كمك به آن حضرت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را از جهات ديگر مانند نماز، صدقه، مناجات و تمام كارهاى خير با روزه اين ماه مقايسه نمود.