ابوالقاسم عبدالکریم بن‌هوازن قشیری معروف به شیخ ابوالقاسم قشیری، از مؤلفان بزرگ صوفيه است.
جامي مي‌نويسد:
«در هر فني تأليفي لطيف دارد».[۱]
تفسير لطائف الإشارات از اوست و رسالة قشيريه او شهرتي جهاني دارد. اين كتاب با ارائة مباحثي در تاريخ عرفان، شرح احوال و اقوال عارفان، تبيين اصطلاحات عرفانی و... دائرة‌العمارفي در مباحث عرفان و تصوف است و ازجمله آثار مورد اعتناي عرفان بعدي مي‌باشد. قشيري در سال ۴۶۵ق وفات نمود.
۱. عبدالرحمن جامي، نفحات الانس، ص۳۱۸.