آیةالله حاج شیخ یحیی انصاری شیرازی مدت سی سال از محضر علامه طباطبایی استفاده کرد به گونهای که از شاگردان خصوصی این استاد معظم به شمار میرفت. در این مدت علوم عقلی مانند اسفار اربعه، شفا، تمهید القواعد را نیز نزد علامه طباطبایی آموخت و نیز به توصیه ایشان، شرح فصوص قیصری را نزد مرحوم سید محمد حسن الهی (برادر علامه طباطبایی) فرا گرفت.
حضرت آیةالله حاج شیخ یحیی انصاری شیرازی در سال ۱۳۰۶ هجری شمسی در روستای نودایجان از توابع داراب استان فارس دیده به جهان گشود. پدر وی مرحوم شیخ محمد فخر انصاری فرزند شیخ زکریای نصیر الاسلام انصاری از سران و مبارزان مشروطه بود. خاندان ایشان از علاقه مندان به اهل بیت عصمت و طهارت و از ارادتمندان به روحانیت شیعه بودند. وی از همان ایام به اخلاق اسلامی آراسته شد.
آیةالله یحیی انصاری شیرازی پس از اتمام مکتبخانه و دو سال تحصیل در دبستان، تحصیل علوم دینی را در زادگاه خود، نودایجان داراب آغاز کرد. مقدمات را نزد استادان آن دیار همچون آیةالله شیخ عبدالکریم انصاری مدرس حوزه علمیه داراب و از شاگردان مرحوم آیةالله حاج میرزا ابراهیم شیرازی که او نیز از شاگردان مرحوم میرزای شیرازی بود، فرا گرفت و در سال ۱۳۲۵ برای ادامه تحصیل، به شیراز آمد و از محضر مدرسان و استادان بزرگ آن دیار همچون آیةالله سید نورالدین شیرازی و آیةالله سید عبدالعلی آیةاللهی بهرههای بسیار برد. کتاب تبصره را نزد عموی پدر خود حاج شیخ ابوالحسن انصاری شیرازی، امام جماعت مسجد وکیل شیراز،کتب جامع المقدمات، سیوطی و حاشیه را نیز از محضر آیةالله حاج شیخ عبدالکریم انصاری بهره گرفت .
آیةالله حاج شیخ یحیی انصاری شیرازی در سال ۱۳۳۱ به قم مهاجرت کرد. در قم نیز به تکمیل دروس سطح پرداخت. کفایه و مکاسب را نزد مرحوم حاج سید محمدباقر سلطانی و رسائل را از محضر حضرت آیةالله مجاهدی تبریزی، درس خارج را از محضر رهبر فقید انقلاب، آیةالله العظمی بروجردی، آیةالله شیخ مرتضی حائری و حضرت آیةالله العظمی اراکی بهره مند شد.
آیةالله حاج شیخ یحیی انصاری شیرازی مدت سی سال از محضر علامه طباطبایی استفاده کرد به گونهای که از شاگردان خصوصی این استاد معظم به شمار میرفت. در این مدت علوم عقلی مانند اسفار اربعه، شفا، تمهید القواعد را نیز نزد علامه طباطبایی آموخت و نیز به توصیه ایشان، شرح فصوص قیصری را نزد مرحوم سید محمد حسن الهی (برادر علامه طباطبایی) فرا گرفت.
آیةالله حاج شیخ یحیی انصاری شیرازی در طی سالهای تحصیل در قم با بسیاری از اساتید و فضلای بزرگوار همچون حضرات آیات عظام جوادی آملی، حسن زاده آملی، امینی، دکتر احمد احمدی و سید عباس ابوترابی دوستی و رفاقت داشت.
آیةالله حاج شیخ یحیی انصاری شیرازی تلاشهای فرهنگی بسیاری را به جامعه شیعه ارزانی داشته است. وی با تربیت شاگردان عالم، مبارز و با اخلاق، همواره حوزههای علمیه را یاری میداده است. او تدریس علوم دینی را از آغازین سالهای طلبگی شروع کرده است و تا کنون به تدریس دروس بسیاری از جمله تدریس کتابهای لمعه، رسائل، مکاسب، کشف المراد، شرح تجرید، شرح منظومه سبزواری، شرح اشارات، اسفار، شرح فصوص قیصری، تمهید القواعد و مصباح الانس، توفیق یافته است. همچنین کتاب شرح منازلالسائرین را که از کتب اخلاقی به شمار میرود، تدریس فرموده و به تدریس مجلداتی از بحار الانوار که در آن به بحث معاد پرداخته شده، اشتغال داشته است.
آیةالله انصاری شیرازی کتابهای بسیار در زمینههای گوناگون نگاشته است که از آن جمله میتوان به «شرح منظومه» در چهار جلد و «مجموعه اشعار و قصائد و غزلیات» اشاره کرد. ایشان جزوات و دست نوشتههای بسیاری دارند که تاکنون به چاپ نرسیده است.
آیةالله انصاری شیرازی در طول سالیان مبارزه با رژیم پهلوی، همواره در خط مقدم حضور داشته است. او پس از حادثه مدرسه فیضیه، به سخنرانی علیه رژیم پلید شاه پرداخت
سخنان روشنگر او در شهرهای گوناگون سبب شد که رژیم به تعقیب و تهدید او دست بزند و او را به شهرهای نائین و کوهدشت تبعید کند. اما این مجاهد نستوه در آنجا نیز دست از مبارزه بر نداشت. صراحت و راستگویی او حتی در بازجوییها نیز به چشم میخورد؛ به گونهای که در پاسخ به پرسشهای ساواک با صراحت اعلام میکرد که بر ضد رژیم سخن گفته و مردم را شورانده است. این مسأله بازجویان را به اعجاب و شگفت واداشته بود.
بخشی از مبارزههای او به همکاری با جامعه مدرسین حوزه علمیه قم مربوط میشد؛ به گونهای که امضای او در زیر بسیاری از اعلامیهها، از جمله نامه اعلام مرجعیت رهبر فقید انقلاب به چشم میخورد.
زندگی ساده و زی طلبگی ایشان زبانزد خاص و عام بوده و سطح زندگی او از سطح زندگی عموم مردم نیز پایینتر بود، ایشان از هر گونه شهرتطلبی و مشهور بودن پرهیز داشت. حضرت آیةالله انصاری شیرازی در شامگاه ۱۴ دی ۱۳۹۳، دوازدهم ربیعالاول ۱۴۳۶ دار فانی را وداع گفت و در جوار مضجع نورانی کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه معصومه سلام اللهعلیها آرام گرفت.
عاش سعیداً و مات سعیداً.
مجمع عالی حکمت اسلامی ، خبرنامه حکمت اسلامی شماره ۳۴