بسیاری از مخالفان فلسفه و عرفان با برداشتی سطحی از معارف حکمی و عرفانی، می‌کوشند تا نشان دهند میان این معارف و آنچه ایشان آن را «دین» می‌نامند فاصله ای بسیار است نوشته زیر یکی از این کوشش‌های همیشه ناکارآمد است که توسط استاد حجة‌الاسلام‌والمسلمین وکیلی در مقاله‌ای با نام عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهداء علیه‌السلام پاسخ داده شده است.
اگر تعریف آقای وکیلی از تخصص درست باشد باید بگوییم که آقای وکیلی در حال حاضر هم مسلمان و هم هندو و بودایی و مارکسیست و لیبرال و شیطان‌پرست و یهودی و مسیحی و مجوس و وهابی و ... است
و نیز یکی از بزرگان معاصر حکمت متعالیه می گوید:
«در اثنای تعلیم علوم عقلی و عرفانی پی به عدم تطابق آرای فلاسفه و اهل عرفان با ظواهر شرع انور بردم به طوری که در تطابق آنها عاجز ماندم تا در نهایت خویش را تلقین کردم اگر امر دائر باشد بین نفهمیدن مثل تو و نفهمیدن معلم ثانی و بوعلی سینا و محیی الدین عربی و ... قطعا حکم به نفهمیدن خود کردم.»!!