اگر ممكن است، نظر خود را درباره اعتكاف و چلّه نشيني خانمها بيان بفرماييد؟
منبع: نسيم انديشه دفتر اول - صفحه ۱۷۲ و ۱۷۳
در مورد «اربعين» و چلّه نشيني، رواياتي از اهل‌بيت(عليهم‌السلام) رسيده است: «مَنْ أخلص للّه أربعين صباحاً ظهرت ينابيع الحكمةِ من قلبهِ علي لسانهِ»[۱]؛ كسي كه چهل روز مراقب اعمال خود باشد و جز حلال نخورد، نگويد و نينديشد، و از حرام بپرهيزد و از دنيا منزوي باشد، نه از خلق خدا، چشمه‌هاي حكمت بر زبانش جاري مي‌شود.
اين روايات تفاوتي ميان زن و مرد نمي‌گذارد، زيرا چله‌گيري به معناي انزوا از دنياست، نه انزوا از خلق. انسان كارگر يا كارمند، بايد در متن كار باشد و كارهايش را براي خدا انجام دهد؛ او پس از آنكه به چله روي مي‌آورد، بايد بيشتر كار و فعاليت كند، درس بخواند و تحقيق انجام دهد، چون كار، درس و تحقيق، خود «آخرت» است؛ نه دنيا. خدمت به جامعه براي رضاي خدا هم آخرت است.
۱. جامع الاخبار، ص ۹۴.