براي اداي بهتر عبادات چه بايد كرد؟
منبع: نسيم انديشه دفتر اول - صفحه ۱۴۲ و ۱۴۳
از امام صادق(عليه‌السلام) رسيده است:
«ما ضَعُفَ بَدنٌ عمّا قويَتْ عَليهِ النّيّةُ»[۱]؛
با اراده قوي، بدن هرگز گرفتار ضعف نمي‌شود. از بين تن و جان، اصالت از آن جان است و بدن نمي‌تواند به صورت مستقيم فتوا بدهد و بگويد: من نمي‌توانم اين كار را انجام بدهم. وقتي نيّت در مورد امري قطعي و قوي باشد، بدن نيز همراهي مي‌كند.
بدن ما مركوب خوبي است و ما نبايد اين مركوب و ابزار را از دست بدهيم و كاري كه به اين بدن آسيب مي‌رساند، انجام بدهيم؛ از اين رو، در روايات آمده است: اگر وضو براي بدن ضرر دارد، تيمم كنيد[۲] يا اگر روزه ماه مبارك رمضان براي بدن مضر است، در وقتي ديگر قضاي آن را به جا آوريد. [۳]
انسان حقّ ندارد به بدن خود ظلم كند و موجب هلاكت آن شود. بدن اسير روح است، پس بايد با پرهيز از افراط و تفريط، و اراده قوي بيشترين بهره را از آن ببريم. اگر بدن از پا افتاد، ديگر به درد كسي نمي‌خورد، پس يكي از بهترين كارها اين است كه به فكر سلامت بدن خود باشيم.