بعضي مي‌گويند كه صاحبدلان مي‌توانند آتشِ دهان شخص غيبت كننده را ببينند؛ آيا اين مسئله با ستّار العيوب بودن حضرت حقّ منافات ندارد؟
منبع: نسيم انديشه دفتر اول - صفحه ۱۵۹ و ۱۶۰
خداوندِ ستّار العيوب، بر اساس حكمت خود، مي‌داند كه كجا ستّار باشد و كجا ستّار نباشد. اگر كسي ستّار عيوب ديگران باشد و در عين حال مخفيانه مرتكب گناهي شود، خدا اسرار او را فاش نخواهد كرد تا آنجا كه حتي در قيامت هم كسي از اعمال او با خبر نمي‌شود، پس عملكرد خود شخص در اين مسئله بسيار مهم است. اگر كسي پرده ديگران را ندرد و آشكارا به گناه دست نيازد، خدا هم پرده‌اش را نمي‌درد.
بنابراين، كسي كه با قلم، بيان و انديشه‌هاي ناصواب خود، آبروي دين خدا و مردم را مي‌برد، ديگر شايسته نيست كه خدا آبروي او را حفظ كند. در اين موقعيت، خداي سبحان به صاحبدلان اجازه مي‌دهد كه حقيقت اعمال او را ببينند و حتي ممكن است كه در قيامت هم در مقابل ديگران رسوا شود.