به قول استاد شهيد مطهري: وي از جنجاليترين عرفاي دورة اسلامي است. عرفا دربارة او اختلاف فراوان دارند. بيشتر عرفاي متقدم او را انكار ميكنند. بيشتر عرفاي متأخر مثل ابوسعيد ابوالخير او را قبول دارند و عدهاي ديگر از عارفان نيز دربارة حلاج توقف كردهاند. حلاج به سال ۳۰۶ق يا ۳۰۹ق به دار آويخته شد كه داستان آن مشهور است.
خواجه عبدالله انصاری، دربارة حلاج میگوید:
«من وی را نپذیرفتم، موافقت مشایخ را و رعایت شرع و علم را و رد نیز نكنم، شما نیز چنین كنید و وی را موقوف گذارید و آن را كه وی بپذیرد دوستتر دارم از آنكه رد كند». [۱]
۱. عبدالرحمن جامی، نفحات الانس، ص۱۵۳.