غمزه (اصطلاح عرفانی) به معنای: ۱ـ نگه داشتن محبوب است سالک را در دو حالت خوف و رجا با رساندن راحت پس از محنت و چشاندن محنت پس از راحت ۲ـ فيوضات و جذبههاي قلبي. (سیر و سلوک (طرحی نو در عرفان عملی شیعی))