غزالي دانشمند پرآوازۀ اسلامی و ايرانی است. در حيات خود دوره‌هاي مختلفي را پشت سر گذاشته است. با آنكه در نظاميۀ بغداد، در اوج شهرت علمي بود، به يك‌باره همه را رها كرد و ساليان سال در گمنامي به سفر ظاهري و باطني پرداخت و راه عرفان و تصوف را برگزيد.
غزالي آثار فراواني از جمله، احياء العلوم، جواهر القرآن، مشكاة الانوار نوشته است كه در انديشه‌وران پس از خود جايگاه ويژه‌اي يافت و سرانجام در سال ۵۰۵ق وفات نمود.