ارائه عرفان اصیل اهلبیت(علیهم السلام) باید از سوی حوزه علمیه صورت گیرد؛ چرا که صدر و ذیل عرفان ائمه اطهار(علیهم السلام) بر محور سخنان این بزرگواران است.
به گزارش پایگاه عرفان و حکمت در پرتو قرآن و عترت، آیت الله فاضل گلپایگانی ضمن طرح محورهای ضرورت بحث، تبیین، اقسام، منابع، محوریت، موضوع و دیگر مسائل مربوط به این حوزه با اشاره به ضرورت بحث از عرفان اهلبیت(ع)، گفت: باید تأسف خورد، پس از ۳۵ سال از پیروزی انقلاب با داشتن بستر غنی معارف ائمه اطهار(ع) سر سفره دیگران نشستهایم.
وی ادامه داد: ارائه عرفان اصیل اهلبیت (علیهم السلام) باید از سوی حوزه علمیه صورت گیرد؛ چرا که صدر و ذیل عرفان ائمه اطهار(ع) بر محور سخنان این بزرگواران است.
آیت الله فاضل گلپایگانی با تأکید بر دست یافتنی بودن عرفان اهلبیت(علیهم السلام)، اظهار داشت: همانگونه که فقه شیعه از سوی فقها به تبعیت از فقه و کلام اهل بیت(علیهم السلام) و بر اساس روایات بیان شده است، میتوان با ایجاد بستر مناسب عرفان اصیل اهل بیت(علیهم السلام) را نیز در حوزه ایجاد کرد.
وی افزود: ما در تلاش هستیم تا نهال عرفان ائمه اطهار(علیهم السلام) را در کشور بکاریم؛ چرا که عرفان این بزرگواران است که میتواند مورد استفاده همه جهانیان قرار گیرد.
این پژوهشگر حوزوی با بیان اینکه قرآن، روایات، مناجاتها، ادعیه، فطرت و سیره، منابع عرفان اهلبیت(علیهم السلام)است، گفت: عرفان ایشان به دو قسم نظری و عملی تقسیم میشود؛ عرفان نظری به معنای شناخت شهودی خدا، اسماء حسنی، صفات علیا و تجلیات اوست.
وی تصریح کرد: عرفان عملی یعنی شناخت انسان کامل، عبودیت و بندگی خالصانه او در مسیر انقطاع الهی و بریدن از ما سوا و دست یافتن به چشمه جوشان حکمت و تقرب کامل الهی و مقام عندیت است.
در ادامه آیت الله رمضانی به نقد سخنان و طرح ایشان از عرفان اهل بیت (ع) پرداخت.
وی گفت: سخنان آقای فاضل گلپایگانی خطابه خوبی بود نه نظریه! بنده اعتقاد دارم همه آنچه در کتابهای عرفانی بیان شده و مورد قبول بزرگان است، دریافتی است از تعالیم ویژه اهلبیت(علیهم السلام) که آن را به اصحاب خاص و ویژه خود تعلیم دادند و ما نیز باید یک تحقیق جامعی در این زمینه ارائه دهیم.
منبع خبر: پایگاه اطلاع رسانی استاد حسن رمضانی