آيا مى‌توانيم بگوييم مراد از معرفت و لقاى پروردگار همان معرفت معصومين عليهم السلام است كه فرمودند «معرفتى بالنورانيه معرفةاللَّه» ؟
احاديث بسيارى در اصول كافى و بصائرالدرجات راجع به خلقت ائمه اطهار عليهم السلام و مقام نورانيّت ايشان رسيده كه از بعضى از آنها برمى‌آيد كه نخستين مخلوقات پروردگار ايشان‌اند و هم‌چنين از احاديث ديگر و زيارات جامعه، چنين مستفاد مى‌شود كه آن حضرات عليهم السلام اسماءاللَّه، وجه‌اللَّه، يداللَّه، جنب‌اللَّه مى‌باشند، با توجه به اين احاديث، آيا مى‌توانيم بگوييم مراد از معرفت و لقاى پروردگار همان معرفت معصومين عليهم السلام است كه فرمودند:
«معرفتى بالنورانيه معرفةاللَّه»تقاضا مى‌شودچگونگى جمع بين اين احاديث و احاديثى را كه صريح در معرفت پروردگار است، بيان فرماييد؟
منبع: بررسى‌هاى اسلامى(به كوشش سيد هادى خسرو شاهى)، ج۲، ص: ۲۰۷
مقام نورانيت حضرات مقام كمال ايشان است كه بالاترين مرتبه كمال ممكن مى‌باشد و اين‌كه وارد شده كه آن حضرات اسماءاللَّه، وجه‌اللَّه، يداللَّه، جنب‌اللَّه مى‌باشند كه عميق‌ترين بحث‌هاى توحيدى است كه بيان تفصيلى آن در اين مختصر نمى‌گنجد، آنچه به‌طور خلاصه در لفافه اصطلاح علمى مى‌توان بيان كرد اين است كه آن حضرات مظهر تام اسماء و صفات خداوندى بوده، داراى ولايت كليّه و مجراى فيض‌الهى مى‌باشند. شناختن ايشان، شناخت خدا عزّ اسمه است.