لهو یعنی سرگرمی یعنی چیزی که انسان خودش را به آن مشغول می‌کند و از هدف اصلی باز می‌ماند. لعب یعنی بازی. یعنی کاری که بی‌غرض و کاملا بیهوده است. دنیا هم لهو است؛ چون انسان را از هدف باز می دارد. هم لعب است؛ چون خودش بی فائده است.
لهو یعنی سرگرمی؛ سرگرمی یعنی چیزی که انسان خودش را به آن مشغول می‌کند و از هدف اصلی باز می‌ماند. لعب یعنی بازی. یعنی کاری که بی‌غرض و کاملا بیهوده است. دنیا هم لهو است؛ چون انسان را از هدف باز می دارد. هم لعب است؛ چون خودش بی‌فائده است. ما هر کاری که در دنیا می کنیم، اگر نظر به آخرت نداشته باشیم مثل بازی کودکانه است. کودکان وقتی با لگو ساختمان می‌سازند، بر این کارشان هیچ غرضی بار نمی‌شود. از خود این کار لذت می برند. وقتی ساخته شد، این عمل در همین جا قطع و تمام می شود و از خود این فعل و عمل لذت می برند. دنیا هم همین طور است. هر چی هست همین جاست و اثر و دنباله ای بر آن بار نمی شود.
«وَ مَا هَذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ» [۱] «و این زندگانی دنیا چیزی جز سرگرمی و بازی نیست و همانا حیات واقعی عالم آخرت است؛ ای کاش می دانستند.»
۱. سورۀ۲۹: العنکبوت، آیۀ۶۴